opowiadanie

mycha_92

Napisałam dziś opowiadanie. Sama nie wiem jak wpadłam na pomysł tej historii. To nie jest prawdziwa histora. To fikcja. Jest troszke długie ale prosze przeczytajcie i powiedzcie co o nim myślicie...

ON – Tomek - przystojny, popularny, wysportowany osiemnastolatek z poczuciem humoru i zawsze pełnym portfelem. Lubili go wszyscy. Ale on nigdy nie był pewien czy lubią jego czy jego nadzianego tatusia, matkę uznawaną za prawdziwą damę z wieloma tajemnicami i dom, który niczym nie różnił się od tych willi pokazywanych w modnych czasopismach. Mógł mieć każdą...
ONA – Ania - szara, brzydka, zawsze przybita osiemnastolatka. Społeczeństwo gardziło nią i jej rodziną. Nikt jednak nie wiedział co działo się za murami ogrodzenia jej przyznanego przez opiekę społeczną domu a raczej baraku. Zawsze pijany, bezrobotny ojciec bił ją i jej matkę. Od kilku miesięcy gwałcił ją nocami. Matka wiedziała doskonale co się działo, a jednak bała się zareagować. Nie miała wsparcie. Próbowała poszukać go wśród sąsiadów. Ale sąsiedzi nie chcieli się wtrącać. Ania nie znała słowa miłość...

A jednak los sprawił, że się spotkali. Uczyli się w jednej klasie. Tomek od razu poczuł coś do Ani. Niczego nie świadoma dziewczyna umówiła się z nim pewnego dnia po lekcjach, żeby pójść na spacer. Pomyślała: „Czemu nie? Lepsze to niż słuchanie w domu darcia ojca i życie w strachu.” Chociaż na chwile mogła się oderwać od rzeczywistości.
Siedzieli na murku w parku. W pobliżu nie było nikogo. W pewnym momencie Tomek postanowił wyjawić Ani swoje uczucia.
-Aniu....
-Tak?
-Bo ja..... – niegramotnie zaczął Tomek
-No mów!
-Kocham Cię!
Zapanowała cisza. Chłopak spojrzał na dziewczynę tak jak nie patrzył wcześniej na nikogo. Po chwili na drobnej brudnej twarzy Ani pojawił się delikatny uśmiech.
-Ja..... ja...ja też Cię kocham! - odrzekła
Nie wiedziała, że to co do niego czuła to nie była prawdziwa miłość. Bo niby skąd miała to wiedzieć, skoro nigdy tego uczucia nie zaznała. Wiedziała, ze Tomek nie jest jak wszyscy! On jeden okazał jej trochę szacunku.
Uszczęśliwiony chłopak zapytał ją czy chce być z nim.
-Chce – odpowiedziała baz chwili wahania.
Od tej chwili spotykali się codziennie po szkole. Rodzice Tomka wiedzieli, że się spotykają. Milczeli... jego znajomi i przyjaciele uważali, że marnuje się on przy takiej „szarej dziwaczce”. Tomek nie wiedział nic o sytuacji rodzinnej Ani. Zawsze gdy zaczynał ten temat ona mówiła, że nie chce o tym rozmawiać.
Gdy Tomek dostał od rodziców nowy samochód postanowił zabrać Anie na przejażdżkę. A ona wzięła na to spotkanie swój pamiętnik...
Tego pamiętnego dnia spotkali się przed szkołą. Pojechali do lasu. I wtedy Ania naprawdę go pokochała. Prawdziwą, szczerą miłością. Miłością, jaką nie darzyła nikogo oprócz niego. Byli tacy szczęśliwi! W pewnej chwili chłopak zauważył wystający spod jej kurtki róg notatnika.
-Co to? – zapytał
-To? To jest mój pamiętnik. Chce ci go pokazać.
-Ale Aniu pamiętnik to bardzo osobista rzecz. Nie musisz tego robić.
-Wiem. Ale chce! Wiele razy pytałeś o moją rodzinę... tu jest wszystko – i podała mu pamiętnik.
Tomek otworzył go. U góry na lekko pogniecionym papierze w kratkę widniała napisana starannym pismem data: 2 maj 2010. Chłopak niepewnie zaczął czytać. Robił to głośno...
„Wczorajszej nocy koszmar znów się powtórzył!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Znów tu wszedł. Leżałam przykryta kołdrą.. .myślałam, że jak pomyśli, że śpię to odejdzie. Myliłam się. Zrzucił ze mnie kołdrę, zerwał piżamę i bieliznę...krzyczałam. Matka stała za ścianą i się przysłuchiwała. Zawsze kiedy to robi zastanawiam się co ona tak naprawdę wtedy czuje... Śmierdziało od niego wódą. Był nieogolony, brudny.
-Ty śmieciu! Nienawidzę Cię! – wykrzyczałam mu do ucha...
Robił to brutalnie. Nie czułam jednak bólu fizycznego. Czułam się źle wewnątrz. Moja dusza krwawiła.
Na pół przytomny wyszedł z mojego pokoju....”.... w tym momencie Tomkowi zadrżał głos. Nie mógł czytać dalej. Spojrzał na Anię. Łzy spływały po jej bladych policzkach.
-Nic nie mówisz - zauważyła
Wokół słychać było tylko szum liści.
-Gdyby nie Ty... gdyby nie Ty nie byłoby mnie już na tym świecie.
-Ciiiiii... – uspokajał ją Tomek – Kochanie przykro mi.. ja... ja nie wiedziałem. Zabije go!!!!!!!
-Nie! Proszę nie – zaprotestowała Ania – To nic nie da.. czasu nie cofniesz... Tomek ja Cię naprawdę kocham. Ale chce stąd uciec... musze! Chce wyrwać się z tego piekła na zawsze!
Siedzieli tak chwile gdy nagle Tomek włączył silnik samochodu.
-Nie!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ty masz po co żyć. Masz rodzinę, znajomych, a o mnie zapomnisz... zatrzymaj ten pamiętnik. I pomyśl czasem o mnie. Ja o tobie będę pamiętała zawsze....
Ania doskonale wiedziała co on chce zrobić. Chciał zabić ich oboje. Chciał zakończyć jej piekło.
Chłopak spojrzał za siebie. Widział światła domów Widział przed oczami rodzinę.. Ale wiedział jedno – nikogo nie pokocha już tak jak Anię. Nacisnął pedał gazu. Trzymając się za ręce Ania i Tomek wjechali na drzewo. Po drugiej stronie byli razem tylko oni...szczęśliwi...

Gość

mam wypisać błędy? ;p

mycha_92

a są? ;P <zart> napisz co sądzisz... tylko wiecie to moje 1 w zyciu opowiadanko jest Smile

Gość

są. i to dużo. mycha, nie ważne czy to twoje pierwsze opowiadanie, czy dziesiąte - trzeba się szkolić od samych początków. może nie jestem wybitną pisarką (kiedyś zamieszczę tu mój tfu!r ;p ), ale na rzeczy się trochę zam, chociaż do wielkiej A. mi brakuje sporo Wink

mycha_92

zamieść coś prosze Smile

wiem, że to nie jest dobre, no ale będe ćwiczyć ;p

Gość

Dobrze...
Po pierwsze: co sobie ubździłyście z tymi "ON - bla, bla, bla ONA - bla, bla, bla"?! A czy nie lepiej: "Za murami krakowskiego liceum uczył sie szarmacki osiemnastolatek. Otaczało go wielu przyjaciół, jednak nie wiedział czy to przez jego osobowość, czy pieniądze państwa Kowalskich. <wpisz tutaj dalej to, co tam pisałaś, tylko w innym stylu Wink

>".
Przejdźmy dalej...

Iza

Lilia, ja bym tylu błędów nie wyszukała. Zupełnie jak moja polonistka Wink

A opowiadanko ładne. Wink

Grave

o lol duzo wyszło tych błedów...aż tak ich nie wyłapuje...ale drobne językowe załuważyłam...tylko z tym "chce" to nie przasadzajmy...bo pisała to na klawiaturze...lub "wsparcie"...drobny błąd i normalny gdy piszesz na klawiaturze...a co do opka...dosć fajny temat i zakończenie...

Gość

Ale te literówki mogła zlikwidować przed opublikowaniem. Braki kropek również. Błędów jest masa, a nie wypisałam wszystkich, bo czas mi na to nie pozwolił (ale dzięki temu jestem już w domku Smile

po tym jak brat podtopił ciotce dom, ta zadzwoniła do taty i o drugiej nad ranem byłam już u siebie Smile

). Na razie czekam na poprawioną wersję i dopiero po jej przeczytaniu się wypowiem Wink

Teraz dam Ci dwie rady czytaj dobre książki i ćwicz pisanie, aż wyrobisz sobie styl.

Grave

Gość

ciężko nie zauważyć tylu literówek.
tak, podtopił. nosił w reklamówce wodę z łazienki i na podłogę w sypialni rozlewał. pół miski i dwa wielkie ręczniki wody ;p ciotka tylko suszarką suszyła ;p

KaLa

Gość

pięć ;p po wakacjach do zerówki idzie ;p

KaLa

tak myslałam ze bedzie mały Wink

pomysłowy pieciolatek;p w zyciu bym nie wpadła zeby nosic wode w reklamówce i wylac ja w pokoju xD

Gość

ciotka bała się, że dzisiaj by dom jej podpalił, więc zadzwoniła po tatę ;p